روش ها وفنون تدریس

فرآیند ارتباط

مقدمه:

در دنیای امروز، گذشته از آموزش مهارت های حرفه ای و شغلی ، افراد به واسطه ارتباط مستقیم و فراگیر با دیگران، نیاز به آموزش ارتباط و الگوهای ارتباطی دارد. یک کارمند، پزشک و یا مدیر، معمولاً در محیط کاری و سازمان خود و یا در خانه  وکوچه و بازار با افراد بسیاری در ارتباط است.

از یک اشاره ابرو تا برخوردهای بسیار جدی و گفتگوهای طولانی را می توان در چارچوب ارتباط گنجاند.

مفهوم و تعریف ارتباط

    واژه ارتباط  معادل لغت communication  در انگلیسی است که  خود از ریشه لاتینی communist یعنی اشتراک است.
 اما در لغت نامه ی فارسی کلمه ارتباط  به معنای پیوند دادن  ربط دادن و بستن است.

 درعلوم ارتباطات ازمفهوم ارتباط معنای گوناگونی نظیر انتقال و انتشار آگاهی ها،ایجاد پیوستگی اجتماعی،اشتراک فکر وتفاهم استنباط می شود.

ارتباط

عبارت است از فرایند انتقال پیام از فرستنده به گیرنده و بالعکس با استفاده از علایم و نماد های مشترک به منظور تاثیر،کنترل وهدایت.

نکات:

• ارتباط را یک جریان می داند یعنی مجموعه ای از اعمال تداوم دار که نتیجه خاصی را در پی داشته باشد یا موقعیت جدیدی را به وجود اورد.

• در ارتباط تبادل افکار و اندیشه ها ،احساسات و عقاید بدون استفاده از علایم امکان پذیر نیست اما انتقال مطلوب و موثر زمانی صورت می گیرد که فرستنده و گیرنده پیام خود از علایم و نماد های مناسب و آشنا استفاده کنند.

• بر اساس تعریف  ارایه شده هر چند بین معنی مورد نظر فرستنده ومعنی ایجاد شده در ذهن گیرنده مشابهت و اشتراک بیشتری وجود داشته باشد ارتباط بهتر و موثر خواهد بود.

  معنی:

  معنی در لغت یعنی مقصود ،مفهوم ومضمون کلام.

  معنی ریشه در درون فرد دارد و حاصل تجارب فرهنگی و زیستی محیطی فرد در گذشته است.

  بعضی بر این باورند که معنی در درون کلمات یا علایم وجود دارد و با استفاده از علایم و انتقال پیام معنی به گیرنده منتقل می شود. چنین اندیشه ای نباید صحیح باشد زیرا علایم و رمز ها فاقد معنیاند. معنی در علایم یا در درون یک پیام نیست.بلکه با انتقال پیام ودریافت آن به وسیله گیرنده در ذهن گیرنده پیام، تجلی پیدا می کند.

  پیام مجموعه ای از رمز ها و علایم است که موجب تجلی معنی در ذهن گیرنده می شود.

  گروهی از روانشناسان در زمینه معنی وذخیره سازی آن نظریه (دو فرایندی حافظه) را مطرح ساخته اند.

  در فرایند ارتباط توجه به ظرفیت حافظه کوتاه مدت بسیار اهمیت دارد. اطلاعات موجود در حافظه کوتاه مدت برای انتقال به حافظه بلند مدت باید رمز گذاری و تمرین شوند.

  رمزگذاری عبارت است از تبدیل اطلاعات جدید به اطلاعات گذشته یا تلفیق اطلاعات جدید با اطلاعات ذخیره شده گذشته ،تولید و ذخیره سازی آن به صورت معنی در حافظه بلند مدت.

      حافظه بلند مدت دارای ظرفیت نامحدود است . به طوری که هر اطلاعاتی که از حافظه کوتاه مدت به این حافظه منتقل می شود جای کافی برای ذخیره شدن خواهد داشت.

  .